শাওণ মাহত শিৱপূজাৰ হেতুু সমগ্ৰ উপাসক তথা ভক্তগণে যি ৰুদ্ৰ মন্ত্ৰ আওৰাই সেইটো হৈছে,
"ঔঁ নমঃ ভাগৱতে ৰুদ্ৰায়ে।"
এই ৰুদ্ৰ মন্ত্ৰ জপ কৰিলে মনলৈ শান্তি আহে, জীৱনত সুখ সমৃদ্ধি বৃদ্ধি হয় আৰু দুখ কষ্ট দূৰ হয় বুলি বিশ্বাস আছে। শিৱক ভগৱান হিচাপে দয়া আৰু সহানুভূতিৰ গৰাকী বুলি মানে। তেওঁ ভক্তসকলক আৰু উপাসকক দুষ্ট অপশক্তিৰ পৰা পৰিত্ৰাণ কৰে। মানুহৰ মন অন্তৰৰ লোভ,মোহ,খং এইবিলাক ভগৱান শিৱই নাশ কৰে,দমন কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। প্ৰকৃততে "শিৱ" শব্দই বহন কৰে মানুহৰ অন্তৰআত্মাক। ই মানুহৰ ভিতৰৰ আত্মসত্তাক বুজায়। "ঔম নমঃ শিবায়" মন্ত্ৰ দৈনিক জপ কৰিলে মানুহৰ অন্তৰ আত্মা সুস্থ, বিশুদ্ধ হৈ উজ্জ্বলি উঠে। শঠতা কপততা আৰু হীন ভাবনা দূৰতে বিদূৰ হয়।
আজি আমি আলোচনা কৰিম ভাৰতৰ ৫টা এনে শিৱ মন্দিৰ য’ত আছে গভিৰ বিশ্বাস আৰু আস্থা, মহাদেৱৰ এই মন্দিৰ কেইভাগে আপোনাৰ মন শান্ত কৰিব
১/ কাল ভৈৰৱ নাথ মন্দিৰঃ বাৰাণসী, উত্তৰ প্ৰদেশ
এই মন্দিৰটো ভগৱান শিৱৰ পুনৰ্জন্ম ভগৱান কাল ভৈৰৱৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত। এইটোৱেই তালিকাৰ শীৰ্ষত আছে কাৰণ এই মন্দিৰত দেৱতাক মদ আগবঢ়োৱা হয় আৰু ইয়াত ঈশ্বৰক দিয়া একমাত্ৰ প্ৰসাদ এইটোৱেই। ইয়াত মন্দিৰৰ ঠিক বাহিৰত বিশাল বৈচিত্ৰ্যৰ মদ দেখা যায়। অদ্ভুত কিন্তু সঁচা!
আমোদজনক কথাটো হ’ল, পণ্ডিতসকলে মদখিনি দেৱতাৰ মুখত ঢালি দিয়ে আৰু তাৰ পিছত খালী বটলটো ভক্তসকলক প্ৰসাদ হিচাপে ঘূৰাই দিয়ে।
২) কৈলাছা মন্দিৰ : মহাৰাষ্ট্ৰৰ এলোৰা গুহা
এই মন্দিৰটো ভগৱান শিৱৰ নামতো উচৰ্গা কৰা হৈছে। কৈলাছা মন্দিৰটো হৈছে ষোড়শ শতিকাত ঔৰংগাবাদৰ এলোৰা গুহাত নিৰ্মাণ কৰা আটাইতকৈ ডাঙৰ শিল কাটি লোৱা হিন্দু মন্দিৰ। যদি পৌৰাণিক কাহিনী আপোনাৰ আগ্ৰহৰ বিষয়, তেন্তে এই ঠাইখন আপোনাৰ বাবে। কৈলাছ মন্দিৰৰ গঠনটো, এটা শিলৰ ওপৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছে , পুৰাতত্ত্ববিদসকলৰ মতে, ৩ কোটি সংস্কৃত খোদিত শিল্পকৰ্মৰ অৰ্থ জানিবলৈ এতিয়াও ডিকোড কৰা হোৱা নাই।
৩/ লিংগৰাজা মন্দিৰঃ ভুবনেশ্বৰ, ওড়িশা
ভুৱনেশ্বৰৰ সৰ্ববৃহৎ মন্দিৰ আৰু ইয়াৰ ৫৪ মিটাৰ দৈৰ্ঘ্যৰ মন্দিৰ ভগৱান শিৱক উৎসৰ্গিত কৰা হৈছে। ১০৯০ চনৰ পৰা ১১০৪ খ্ৰীষ্টাব্দৰ ভিতৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।কথিত হয় যে ভগৱান শিৱ আৰু ভগৱান বিষ্ণুৰ সান্নিধ্য ইয়াৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ উপক্ৰম হৈছে। বহু বাতৰি আৰু বিশ্বাস অনুসৰি গৰ্ভ গৃহৰ ভিতৰত লিংগটো স্ব-উৎপত্তি হয় আৰু সেইবাবেই ইয়াক স্বয়ম্ভু বুলি কোৱা হয়।
৪) স্তম্ভেশ্বৰ মহাদেৱঃ কবি কাৱৈ গাঁও, গুজৰাট
এই মন্দিৰটো ভগৱান শিৱৰ নামত উচৰ্গা কৰা হৈছে। গুজৰাটৰ বদোদৰাত অৱস্থিত এই মন্দিৰটো সাগৰত ডুব যোৱা শিৱ মন্দিৰ বুলি জনা যায় আৰু এই মন্দিৰটো সাগৰৰ কম জোৱাৰৰ সময়তহে দেখা যায়। ভক্তৰ আগমনৰ লগে লগেই সাগৰৰ জোৱাৰ কমি আহে ।
৫) মীনাক্ষী অমন মন্দিৰঃ মাদুৰাই, তামিলনাডু
এই সুন্দৰ মন্দিৰটো মীনাক্ষী (দেৱী পাৰ্বতী) আৰু সুন্দৰেশ্বৰ (ভগৱান শিৱ)ৰ নামত উচৰ্গা কৰা হৈছে। দেশৰ একমাত্ৰ মন্দিৰ, য’ত হাঁহিমুখীয়া মুখেৰে ভগৱান শিৱক দেখা পোৱা যায়। মাদুৰাইৰ মাজমজিয়াত অৱস্থিত এই মন্দিৰটো। ইয়াৰ মন্দিৰসমূহৰ ঐতিহাসিক আৰু পৌৰাণিক গুৰুত্ব থকাৰ বাবে ই আটাইতকৈ চৰ্চিত ৰহস্যময় মন্দিৰসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম। মন্দিৰটোত ৪০০০ টা স্তম্ভ আছে আৰু সকলোবোৰ এটা শিলৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত।