এই মন্দিৰত ভগৱান শিৱ আৰু মা পাৰ্বতীয়ে প্ৰতিদিনে জিৰণি লয়। জানক কত আছে এই মন্দিৰ

 lord shiva and Parvati play Chaucer dice in omkareshwar temple Madhya Pradesh

ভাৰতত বহুতো ৰহস্যময় আৰু অলৌকিক মন্দিৰ আছে। মানুহে ইয়াৰ গোপন কথাবোৰ জানি আচৰিত হয়। এনে এটা অলৌকিক মন্দিৰ আছে, যাৰ বিষয়ে বিশ্বাস কৰা হয় যে ভগৱান শিৱ আৰু মা পাৰ্বতী প্ৰতিদিনে ভ্ৰমন কৰি আহি ইয়াত জিৰণি লয় আৰু লগতে চৌচাৰ খেলে। এই মন্দিৰটো হৈছে খাণ্ডোৱাৰ ওমকাৰেশ্বৰ মন্দিৰ। ভগৱান শিৱৰ এই মন্দিৰটো ১২টা জ্যোতিৰ্লিঙৰ ভিতৰত চতুৰ্থটো জ্যোতিৰ্লিং বোল কোৱা হয়। মধ্যপ্ৰদেশৰ ইন্দোৰ চহৰৰ সমীপত অৱস্থিত এই ওমকাৰেশ্বৰ মন্দিৰ। নৰ্মদা নদীৰ মাজত ওমকাৰ পৰ্বতত অৱস্থিত ওমকাৰেশ্বৰ জ্যোতিৰ্লিংগ মন্দিৰ হিন্দুসকলৰ বিশ্বাসৰ কেন্দ্ৰবিন্দু।

ওমকাৰ পৰ্বতত অৱস্থিত

 ভগৱান শিৱৰ এই অলৌকিক মন্দিৰটো মধ্যপ্ৰদেশৰ নিমাৰত আছে। ই খাণ্ডৱা জিলাৰ নৰ্মদা নদীৰ মাজত ওমকাৰ পাহাৰৰ ওপৰত অৱস্থিত। ইয়াত ব্ৰহ্মাজীৰ মূৰৰ পৰা ওম শব্দৰ উৎপত্তি হোৱা বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। সেয়ে প্ৰতিটো ধৰ্ম শাস্ত্ৰ বা বেদ ওম শব্দৰে আবৃত্তি কৰা হয়। ওমকাৰেশ্বৰৰ মহিমাৰ বিষয়েও স্কন্ধ পুৰাণ, শিৱপুৰাণ আৰু বায়ুপুৰাণত উল্লেখ আছে। লগতে ইয়াত শিৱলিঙৰ আকৃতি ওমৰ আকৃতিত দৰে বনোৱা আছে। সেইবাবেই এই জ্যোতিৰ্লিঙক ওমকাৰেশ্বৰ নামেৰে জনাজাত।

ভগৱান শিৱ আৰু মাত পাৰ্বতীয়ে চৌচাৰৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিছে

বিশ্বাস কৰা হয় যে এইটোৱেই একমাত্ৰ জ্যোতিৰ্লিংগ, য’ত ভগৱান ভোলেনাথে ত্ৰিভুত ভ্ৰমণ কৰি ৰাতি ইয়াত বিশ্ৰাম ল’বলৈ আহে। মাতৃ পাৰ্বতীক ইয়াতে প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল। ভগৱান শিৱ আৰু মাতৃ পাৰ্বতীয়ে শুই উঠাৰ আগতে ইয়াত চৌচাৰৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। এই কাৰণে ইয়াত শয়ন আৰতিও কৰা হয়। শয়ন আৰতিৰ পিছত দৈনিক জ্যোতিৰ্লিঙৰ সন্মুখত এখন দবাফলক সজাই তোলা হয়।

প্ৰতিদিনে অলৌকিকতা দেখা যায়

এই মন্দিৰত ৰাতি টোপনিৰ আৰতিৰ পিছত কোনেও মন্দিৰৰ গৰ্ভ্লৈ নাযায়। শয়ন আৰতিৰ পিছত প্ৰতি নিশাই ভগৱান শিৱৰ সন্মুখত চৌসাৰ আৰু পাশা ৰখা হয়। ৰাতিপুৱা মন্দিৰৰ দুৱাৰ খুলিলে পাশাবোৰ ওলোটাকৈ পোৱা যায়। ওমকাৰেশ্বৰ মন্দিৰত ভগৱান শিৱৰ গোপন আৰতি কৰা হয় য’ত পুৰোহিতৰ বাহিৰে আন কোনোৱেই  প্ৰৱেশ কৰিব নোৱাৰে। পুৰোহিতসকলে ভগৱান শিৱক বিশেষ পূজা আৰু অভিষেক কৰে।

সকলো তীৰ্থ ভ্ৰমণৰ পিছত হিন্দুসকলৰ মাজত ওমকাৰেশ্বৰৰ দৰ্শন আৰু পূজাৰ বিশেষ তাৎপৰ্য্য আছে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। শিৱ ভক্তসকলে সকলো তীৰ্থৰ পানী আনি ওমকাৰেশ্বৰক আগবঢ়ায়, তেতিয়াহে সকলো তীৰ্থযাত্ৰা সম্পূৰ্ণ হোৱা বুলি গণ্য কৰা হয়। ওমকাৰেশ্বৰ আৰু অমলেশ্বৰ শিৱলিং দুয়োটাকে জ্যোতিৰ্লিংগ হিচাপে গণ্য কৰা হয়। ইয়াত পৰ্বত ৰজা বিন্ধ্যই তীব্ৰ তপস্যা কৰিছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। তপস্যাৰ পিছত তেওঁ ভগৱান শিৱক প্ৰাৰ্থনা কৰি বিন্ধ্য অঞ্চলত সুস্থিৰ হৈ থাকিবলৈ অনুৰোধ কৰে, তাৰ পিছত ভগৱান শিৱই তেওঁৰ বাক্য গ্ৰহণ কৰে। তাত একেটা ওমকাৰ লিংগক দুটা ৰূপত ভাগ কৰা হৈছে। সেইদৰে পৃথিৱী মূৰ্তিত যি পোহৰ প্ৰতিষ্ঠা হৈছিল তাক পৰমেশ্বৰ বা অমলেশ্বৰ জ্যোতিৰ্লিংগ বোলা হয়।

আমাৰ এই লেখাবোৰ ভাল লাগিলে Times Guwahati পেজটো Like  আৰু Follow কৰি দিব । যাতে দিনটোৰ ১০০ টা বাতৰি আগতিয়াকৈ পায় : Like কৰিবলৈ অনুগ্ৰহ কৰি তলত Click কৰিব www.facebook.com/Timesguwahatinews / https://twitter.com/times_guwahati